Ik ben geen lezer, zeker geen lezer van poëzie, maar toevallig, bij het surfen, kwam ik volgende tekst tegen en ik vond dit zo mooi dat ik ze wil doorgeven.
VERINNERLIJKT
(Else Lasker-Schüller)
ik denk almaar aan doodgaan,
mij heeft niemand lief.
ik wou ik was 'n stil heiligenbeeld
met alles in me uitgedoofd.
dromerig kleurde avondrood
mijn ogen schrijnend behuild.
weet niet waar ik heen moet
als overal naar jou.
mijn geheime thuis ben jij
en wil niets stillers meer.
wat bloeide ik graag zoet op
aan het hemelblauw van je hart.
niets dan zachte wegen
legde ik rond je huis.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
oooh da's echt een super mooi gedicht!
ciaooo
-x- Kim -x-
Post a Comment